Ontsteking van de prostaatklier is een veel voorkomende ziekte bij mannen van verschillende leeftijden, vooral vaak wordt de pathologie gediagnosticeerd bij patiënten ouder dan 50 jaar. De ziekte schaadt de kwaliteit van leven aanzienlijk, leidt tot verminderde plassen, vruchtbaarheid en potentie, en veroorzaakt ook pijn.
Ziekten moeten tijdig en alomvattend worden behandeld. Hiervoor krijgt de patiënt medicijnen, fysiotherapie en een gezonde levensstijl voorgeschreven. Antibiotica voor prostatitis van het bacteriële type zijn een van de belangrijkste behandelingsmethoden, maar het is erg belangrijk om het juiste middel en de juiste dosering te kiezen om de therapie effectief te laten zijn.
Indicaties voor de benoeming van antibacteriële samenstellingen
Voordat u nadenkt over welke antibiotica u moet nemen voor prostatitis, moet u de oorzaak van het optreden ervan begrijpen. In tegenstelling tot de mening van veel patiënten, treedt ontsteking van de prostaatklier niet alleen op door infectie, maar ook door degeneratieve aandoeningen in het orgaan. In het laatste geval wordt niet-infectieuze prostatitis gedetecteerd.
Om de ziekte te diagnosticeren, wordt een zaaitank of PRC-analyse uitgevoerd, met behulp waarvan de arts de ziekteverwekker zal detecteren. Als bacteriën niet zijn geïdentificeerd, zijn antibiotica niet nodig. In dit geval zijn symptomatische therapie, dieet, oefentherapie en goede seksualiteit geïndiceerd.
Als een leukocyt werd gevonden in het geheim van de prostaat en de ziekteverwekker ook werd geïdentificeerd, wordt bacteriële of tuberculeuze prostatitis gediagnosticeerd. Beide soorten ziekten vereisen een specifieke antibiotische behandeling.
Vaak is een OCP-analyse voldoende, die de volgende dag het resultaat geeft. Na het detecteren van de bacteriën, zal de arts een geschikt antibioticum voor prostatitis voorschrijven. Als de behandeling niet effectief is, moet u een tank met prostaatsap zaaien om de gevoeligheid voor een antibacterieel middel te identificeren.
antibiotica groepen
Welke antibiotica te drinken voor prostatitis, kan alleen een arts nauwkeurig beantwoorden. Want eerst moeten de bacteriën worden opgespoord. Als u zelfmedicatie geeft, is er een groot risico dat u de groep niet raadt en de ziekte in een chronische vorm vertaalt, wat het behandelingsproces aanzienlijk zal bemoeilijken.
U moet ook begrijpen dat de oorzaak van de pathologie een schimmelinfectie kan zijn en geen bacteriële. In dit geval zullen antibiotica niet helpen; u moet een medicijn nemen met een antischimmeleffect.
Behandeling van acute en chronische vormen van de ziekte wordt uitgevoerd met behulp van de volgende groepen geneesmiddelen:
- tetracyclines. Wijs toe als bacteriën worden aangetroffen: ureaplasma, mycoplasma, enterobacteriaceae, chlamydia, clibsiella, enterokokken, pseudomanada, seratia, E. coli.
- Fluorochinolon. Voorgeschreven voor de volgende bacteriën: ureaplasma, mycoplasma, gonococcus, chlamydia, protea, klebsiella, Escherichia coli en Koch's bacil.
- Penicilline. Getoond indien gevonden: gonokokken, enterobacteriën, enterokokken, klebsiella, proteus, seratia, Escherichia coli.
- Cefalosporines. Voorgeschreven voor dergelijke bacteriën: enterobacteriën, enterokokken, Klebsiella, Proteus, Escherichia coli.
- Macroliden. Getoond indien gevonden: gonokokken, chlamydia, ureaplasma, mycoplasma.
- Aminoglycosiden. Voorgeschreven voor dergelijke bacteriën: Klebsiella, Enterobacteriaceae, Pseudomanada.
- Oxyquinolinen. Ze zijn effectief tegen dergelijke bacteriën: ureaplasma, mycoplasma, Trichomonas, klibsiella, Escherichia coli, enz.
Meestal worden medicijnen voorgeschreven uit de groep van penicillines en cefalosporines. Macroliden worden zelden gebruikt, omdat ze niet bijzonder effectief zijn voor prostatitis. Tetracyclines hebben bijwerkingen en worden zelden voorgeschreven als andere geneesmiddelen niet kunnen worden ingenomen.
Aminoglycosiden zijn effectief bij acute prostatitis. Ze komen de prostaat binnen en hopen zich daarin op, wat helpt om van de infectie af te komen. Voor de behandeling van chronisch beloop wordt een dergelijk antibioticum meestal niet voorgeschreven, omdat het niet mogelijk is om de gewenste concentratie van de stof in de klier te bereiken.
Bij chronische prostatitis van het bacteriële type stoppen artsen meestal bij de groep van fluoroquinolonen. Ze zijn het meest effectief voor ontsteking van de prostaatklier.
Maar het is vermeldenswaard dat fluoroquinolonen ernstige bijwerkingen hebben, en het is ook verboden om ze te gebruiken totdat tuberculose is gediagnosticeerd. Dergelijke geneesmiddelen voor prostaattuberculose moeten in combinatie met andere antibiotica worden ingenomen, anders is de behandeling niet effectief, de patiënt zal alleen tijd verspillen.
Lijst met antibiotica voor prostatitis
De beste antibiotica voor prostatitis zijn die welke zijn geselecteerd op basis van de resultaten van een onderzoek door een ervaren arts. Er is geen magische pil voor alle ziekten, alle medicijnen zijn op de een of andere manier effectief. Het is erg belangrijk om precies de stof te kiezen die geschikt is voor de behandeling van een specifiek type prostatitis van de geïdentificeerde ziekteverwekker.
Een enorm scala aan geneesmiddelen van elke groep wordt op de farmaceutische markt gepresenteerd:
- penicillines;
- cefalosporines;
- aminoglycosiden.
Tetracyclines worden zelden voorgeschreven. Macroliden zijn vooral geïndiceerd in de strijd tegen mycoplasma en chlamydia.
Een van de meest effectieve geneesmiddelen voor de behandeling van prostatitis is een geneesmiddel dat behoort tot de groep van oxyquinolinen. De tool helpt bij het wegwerken van de meeste micro-organismen die een ontsteking van de prostaat en de urinewegen veroorzaken, en het medicijn heeft ook een antischimmeleffect.
Doseringen voor mannen worden individueel voorgeschreven, afhankelijk van de oorzaak van de pathologie, de kenmerken van het nemen van een bepaald medicijn en de vorm van afgifte.
Er wordt bijvoorbeeld één antibioticum voorgeschreven om 3 tabletten per dag te drinken, 's ochtends tijdens de lunch en' s avonds. En de andere kan worden voorgeschreven om tegelijkertijd 1 ampul per dag intramusculair te injecteren. De behandeling wordt uitgevoerd in een kuur, het is onmogelijk om het medicijn van tevoren te annuleren, zelfs als er een verbetering is.
Conclusie
Elke patiënt moet onthouden dat antibiotica zeer ernstige medicijnen zijn, waarvan het ongecontroleerde gebruik tot complicaties kan leiden. Daarom, als een man symptomen van prostatitis heeft, moet hij een uroloog-androloog raadplegen en zo snel mogelijk worden getest. Antibiotica kunnen alleen worden voorgeschreven op basis van een juiste diagnose.